976 kilometrów ode mnie, 10 godzin jazdy samochodem, w Cloppenburgu, w Niemczech jest siedziba firmy Kalkhoff – firmy produkującej rowery. Nigdy tam nie byłem.
W czerwcu 1919 r., w domu swoich rodziców przy Kessener Weg w Cloppenburgu, Heinrich Kalkhoff założył firmę.
Początkowo produkował dla branży oponiarskiej, handlował używanymi oponami „…ale w idealnym stanie…”.
Z czasem zajął się handlem częściami do rowerów męskich i damskich. Produkował też niektóre z nich. Klienci zadowoleni z jakości zaczęli dopytywać o inne podzespoły, o ramy i kompletne, nowe rowery. W oparciu o ramy Rixe z Bielefeld, z pomocą całej rodziny, zbudował w szopie rodziców swoje pierwsze rowery. Popyt na jego rowery okazał się tak duży, że nie był w stanie go zaspokoić. Wieść niesie, że ogromne zainteresowanie jego rowerami wzbudziła jego ostra polemika z konkurencją, którą dosadnie krytykował, a także odważne działania reklamowe (nie byłem w stanie odnaleźć źródeł, layoutów z tamtych lat).
Osiem lat po rozpoczęciu działalności rozbudowano sąsiedni budynek, tak aby pomieścić biura, produkcję, magazyny, sklep i… sypialnie dla 15 pracowników. Wszyscy pracownicy mieszkali w domu rodziców Heinricha, a jego mama codziennie rano, na śniadanie wszystkim pracownikom piekła placki z bekonem.
W 1927 r. Heinrich Kalkhoff wziął ślub z Elisabeth, z którą miał 10 dzieci.
Produkcja i liczba pracowników rosła: do początku wojny wyprodukowano już 700 000 ram rowerowych. Zatrudniająca wówczas 70 pracowników firma Kalkhoff-Werke była jednym z najważniejszych pracodawców w regionie.
Wybuch II wojny światowej zmusił Heinricha Kalkhoffa do zatrzymania produkcji ram i rowerów, kazano mu przejść na produkcję wojenną. Produkował śruby do gąsienic czołgów. Aby sprostać zamówieniom zakład został dość znacząco rozbudowany.
Po wojnie, na polecenie władz okupacyjnych, fabrykę przestawiono na produkcję kuchenek, jakiś maszyn do miodu i parowników paszowych. Te ostatnie rolnicy szybko zaadoptowali do destylacji sznapsa (w tym buraczanego). W zakładzie budowano też przyczepy rolnicze i produkowano sworznie dla kolei. Trudności z surowcami były na tyle duże, że Heinrich Kalkhoff jeździł z towarami wymieniając je na np. rury i taśmy stalowe.
W 1953 r. powrócono do produkcji rowerów, produkowano też motorowery (z silnikami Sachs i ILO o pojemności 50 cm3). Samochody były rzadkie i tak drogie, że jednoślady przeżywały boom. Od 1950 roku cała rodzina Kalkhoffów regularnie odwiedzała swoich dealerów i pokazywała się na ważnych imprezach targowych prezentując swoje produkty. W 1955 roku otwarto oddział w Volkmarsen, gdzie produkowano wyłącznie na eksport za granicę, głównie do Skandynawii i Austrii. Eksportowano 30% całej produkcji Kalkhoff.
Komercyjny sukces wynikał ze stosunkowo niskiej ceny sprzedaży, a także z umiejętności dostosowania się firmy do oczekiwań krajów: np. specjalnie dla Indonezji produkowano kolorowe ramy. W latach 60 popularność kolarstwa zawodowego stymulowała sprzedaż rowerów wyścigowych, po 1968 r. większy nacisk położono na sport masowy, sprzęt fitness – trenażery domowe i sprzęt sportowy. Dużą część produkcji stanowiły modne rowery składane.
Aby nadążyć za rosnącym wolumenem produktów, Heinrich Kalkhoff kupował coraz więcej terenów wokół swojej fabryki. Konieczne stało się zbudowanie kolejnego zakładu, który powstał w 1970 r. w strefie przemysłowej Emstekerfeld. O wyborze tej lokalizacji zadecydowało korzystne połączenie komunikacyjne – firma posiadała tu własną bocznicę kolejową. W nowej lokalizacji początkowo wybudowano centralny magazyn wysyłkowy, a w 1972 roku halę malarsko-montażową. Oprócz hali produkcyjnej na Cloppenburger Industriestraße, skąd dziś rowery Kalkhoff są wysyłane na cały świat, firma posiadała różne zewnętrzne specjalistyczne zakłady produkcyjne oraz pięć centrów dystrybucyjnych na terenie Niemiec.
W 1968, po prawie pół wieku zarządzania firmą Heinrich Kalkhoff przekazał władzę swoim trzem synom. W tym czasie Kalkhoff-Werke zatrudniała 420 osób, w 1969 roku hucznie świętowała wyprodukowanie 4-milionowego roweru.
Bez żadnego przygotowania handlowego czy technicznego, w ciągu 50 lat Heinrichowi udało się przekształcić jednoosobową firmę w jedną z największych firm w branży rowerowej. Podobno najważniejszym powodem sukcesu była żelazna dyscyplina obowiązująca zarówno właściciela jak i wszystkich pracowników. Heinrich był wszechobecny w swojej firmie, wpływał na procesy produkcyjne, technologiczne, ergonomię produkcji i produktów. Wyznawał maksymę: prostota procesów i solidność.
Kiedy Heinrich Kalkhoff zmarł w 1972 roku, pozostawił swoim dzieciom stabilną finansowo, rozwijającą się firmę.
Jesienią 1985 r. rodzina chciała sprzedać swoje udziały w firmie. 15 listopada 1985 roku Grupa Kalkhoff zbankrutowała gdyż rodzeństwo Kalkhoffów miało różne pomysły na kierunek rozwoju firmy. Firma ogłosiła upadłość, nie nadążyła za zmianami. To była bolesna strata dla pracowników i dla regionu. Rodzina Kalkhoff musiała przekazać firmę w ręce prywatnych inwestorów. Budynki przy Kessener Weg zostały rozebrane w 1986 r., tereny pofabryczne oczyszczone i ich miejsce zajęła zabudowa mieszkaniowa.
Firma trafiła do regionalnej grupy inwestorów, którzy nazwali się „Neue Kalkhoff-Werke”. Jednak i to nie pomogło, firma przetrwała tylko do połowy 1988 r., mimo, że nawet pracownicy próbowali ją ratować rezygnując z części swojego wynagrodzenia i obniżając oczekiwania socjalne.
Ratunek przyszedł 27 września 1988 roku od nowej firmy „Derby Cycle GmbH” prowadzącej konsekwentną polityką brandingową, koncentrującej się na specjalistycznym handlu rowerami. Dzięki zdolnym pracownikom, mądrej i dalekowzrocznej polityce firmy oraz skupieniu się na Kalkhoff, marka wróciła na szczyt. Marka szczyciła się wyraźnym przywiązaniem do Niemiec, do tradycyjnych wartości i najwyższej jakości. Dziś KALKHOFF mówi o sobie, że jest marką dla całej rodziny. Umiejętnie odpowiada na potrzeby ludzi, wyczuwa trendy. Tak jak kiedyś Heinrich Kalkhoff prezentował swoje rowery na specjalnie przygotowanych samochodach, tak dziś ekspozytory Kalkhoff podróżują po całej Europie, aby umożliwić klientom przetestowanie całej gamy rowerów elektrycznych.
Historia sukcesu dzisiejszej firmy DERBY CYCLE byłaby nie do pomyślenia bez pracy życia Heinricha Kalkhoffa. Jego wizjonerska osobowość przez wiele dziesięcioleci kształtowała zakłady Kalkhoff, to on rozwinął je w znanego na całym świecie producenta rowerów.
Kalkhoff to komunikacyjny, reklamowy innowator
Fakt, że Kalkhoff jest dziś jedną z najbardziej znanych marek w Europie, wynika również z niezwykłych strategii reklamowych i marketingowych Heinricha Kalkhoffa. Od 1950 roku firma Kalkhoff jeździła do dealerów specjalnymi samochodami show-roomami.
W 1965 roku zaprezentowano szerokiej publiczności pierwszą współczesną broszurę produktową. Praca działu PR owocowała pojawianiem się marki na pierwszych stronach gazet, na rowerze Kalkhoff pokazywano federalnego ministra gospodarki i biskupa na rowerku treningowym, marka zatrudniała także celebrytów.
Bardzo popularna wówczas (1968 rok) modelka Uschi Obermaier, ikona sportowego stylu życia, firmowała swoim wizerunkiem cały szereg plakatów reklamowych Kalkhoff.
[historia firmy, niektóre teksty, zdjęcia pochodzą z katalogu wydanego z okazji 100 rocznicy powstania firmy, artykułu z serwisu roland-werk, wikipedii, serwisu internetowego marki]
